Luisterend oor
Is er nog een plaats voor huisartsen in het centrum van Brussel, waar zoveel zorgaanbod is?
Dr. Van Breusegem:
De geneeskunde van vandaag is zeer technisch geworden. De zorgvrager dient allerlei onderzoek te ondergaan waarbij het lichaam wordt doorgelicht en opgemeten. Heel vaak wordt het echte probleem daarbij over het hoofd gezien.
Veel mensen klagen van allerlei klachten om redenen die verborgen blijven, en die krijg je op de radiografie niet te zien. Op het einde van de rit krijg je dan een gesprek dat in het begin plaats had moeten vinden. De huisarts kan de patiënt een heleboel ellende besparen door attent te zijn op de werkelijke problemen.
De eerste drie minuten van een consultatie zijn bepalend. Wellicht tachtig procent van de klachten van patiënten berust op psychologische moeilijkheden of fysieke overbelasting. Onze werkende bevolking botst voortdurend tegen haar grenzen aan. Het is vaak zo dat we onze fysieke beperkingen, die na een bepaalde leeftijd alleen maar toenemen, moeilijk kunnen aanvaarden.
Het komt er dan op aan om te kijken naar wat de patiënt wel kan, waar hij goed in is. Iemand kan bijvoorbeeld bipolair zijn maar wel goed functioneren in een artistieke omgeving. Vaak zeggen patiënten dan dat niemand hen dat ooit gezegd heeft. En we hebben bijvoorbeeld ook patiënten die dokter waren in hun geboorteland maar die hier geen werk vinden.
Brussel is bijzonder divers, de contrasten in de stad zijn groot. Aan de ene kant heb je de Dansaertstraat waar je een paar schoenen van 2.000 euro kunt kopen, als je daar het geld voor hebt, terwijl twee straten verder een alleenstaande moeder met drie kinderen moet rondkomen met de minimumuitkering.
De hele wereld komt samen in onze wachtzaal, alle talen, overtuigingen en kleuren. De Eurocratie zit er naast de jonge moeder zonder middelen. Allemaal anders en allemaal gelijk.
De hele wereld komt samen in deze wachtzaal in hartje Brussel.
Wil u nog meer weten over uw huisartsen?
Lees ook deze artikels:
