Parcours
Dr. Elysée Munyoka:
Ik haalde mijn basisartsendiploma in Congo. In 2010 kwam ik naar België en volgde ik een opleiding huisartsgeneeskunde van drie jaar aan de Universiteit Gent. Ik deed alle nodige stages, van Anderlecht tot Melsele, nam deel aan wachtdiensten en leerde Nederlands.
Daarnaast specialiseerde ik mij in Parijs in de psychotraumatologische zorg en victimologie (slachtofferwetenschap) aan de Université Paris Descartes. Die opleiding in de victimologie is een extra troef in de huisartsgeneeskunde. Het geeft je de nodige skills om verder te kijken dan het tipje van de ijsberg.
Waarom wilden jullie dokter worden? En waarom huisarts?
Dr. Elysée Munyoka:
Ik wilde altijd al mensen helpen en ik ben er altijd van overtuigd geweest dat iedereen recht heeft op goede zorg. Het is vooral een passie, en de wil om niet de ziekten, maar wel patiënten te behandelen.
En ik wilde huisarts worden omdat je als huisarts – of familiedokter – echt deel uitmaakt van de familie. Je weet meer dan een andere arts over de achtergrond van de patiënt en dat is belangrijk. Want elke patiënt neemt zijn specifieke voorgeschiedenis, eigenschappen en problemen met zich mee. Het zijn allemaal factoren waarmee je rekening moet houden om adequate zorg te verstrekken.
Dr. Peter Van Breusegem:
Waarom ik arts wilde worden? Mijn moeder had multiple sclerose. Daardoor werd mijn jeugd overheerst door ziekte en zorg. Mijn moeder heeft mij doen beloven dat ik geneeskunde zou studeren. Van alle beroepen is geneeskunde het mooiste beroep, vond zij.
Waarom huisarts? Ik was in Afrika geweest en ik dacht te moeten kiezen tussen tropische ziekten of psychiatrie, maar ik wilde snel zelfstandig zijn. En terug in Brussel, als huisarts, kwam Afrika naar mij toe, net zoals de psychiatrische patiënten. En na al die jaren twijfel ik niet meer, huisarts is het mooiste beroep ter wereld. In geen enkel andere stiel ervaar je zoveel vriendschap, genegenheid, dankbaarheid.
Dr. Peter Van Breusegem:
Van de ene op de andere dag droeg ik terug een pak, en ik was verbaasd over hoe anders mensen je dan behandelen. Je hoeft jezelf niet meer te bewijzen, wat je wel vaak moet doen als je jeans en een T-shirt draagt. Een pak maakt heel wat discussies overbodig.
Dr. Elysée Munyoka:
Het is een teken van respect voor je patiënten, maar sommige collega’s vinden het wel een beetje raar en vragen me wel eens of ik op weg ben naar een trouwfeest!
Wil u nog meer weten over uw huisartsen?
Lees ook deze artikels:
