Ontslaving: verantwoordelijk

69. Verantwoordelijk

Ik zie natuurlijk vooral de gevallen bij wie het verkeerd is gelopen. God weet dat er veel gebruikers zijn die nooit bij ons terechtkomen, omdat ze ons niet nodig hebben en voorts in perfecte gezondheid verkeren. De arts moet telkens afwegen daar wel of niet in mee te gaan, naargelang de toestand van het individu, en naargelang het verslavingsvermogen van het gevraagde middel.

Het is niet zo dat ik iedereen voorschrijf waar ze om vragen. Ik wring standvastig tegen, zeker als het over benzodiazepines gaat. Ik moet toch mijn deskundigheid als arts in stelling brengen en kijken of het wel goed voor je is. Ik moet me daar verantwoordelijk opstellen, in termen van het individueel, maar ook het collectief belang.

Gebruik is van alle tijden en heeft in onze cultuur overal sporen nagelaten. We kunnen na het verloop van vele eeuwen op een rijk erfgoed aan kennis en inzicht bogen, dat ons in staat stelt de werkelijkheid beter te begrijpen en er beter mee om te gaan. We kunnen veel leren van hoe we het in het verleden deden en hoe andere landen het doen.

De toetssteen is natuurlijk de literatuur, en meer bepaald de recente wetenschappelijke literatuur. Daar moeten we te rade gaan voor inspiratie en gidsing. Ons verlangen iets te doen voor degenen die hulp of zorg nodig hebben, moet vorm krijgen aan de hand van de hedendaagse kennis. Anders doe je vaak meer kwaad dan goed.

Het is een langdurig leerproces, want je leert elke dag bij, maar het effect is blijvend. Dat is een van de dingen die we zullen moeten leren in het proces dat naar ontslaving leidt, waarbij we ons zullen bevrijden van onze afhankelijkheid. Het vergt een stukje tijdsinvestering in het begin en het beoogde effect komt langzaam, in tegenstelling tot een chemische stof die onmiddellijk en doeltreffend ingrijpt, maar waarvan het effect ook voorbijgaand is.

Neem nu een heel ander voorbeeld: de computer doet het niet. Dan is toch een van de eerste vragen die jij je gaat stellen of het om een softwareprobleem, dan wel om een hardwaredefect gaat. Het ene heeft te maken met de programma’s die je gebruikt op je toestel, en het andere met de machine zelf, waar misschien iets stuk aan is.

Voor softwareproblemen bestaan er softwareoplossingen en bij hardwaredefecten is het de machine zelf die het laat afweten. Je moet die twee echter niet door elkaar halen of je verliest je tijd.