Ontslaving: ethanolmarkt

51. Ethanolmarkt

Alcohol heeft altijd bestaan en zal wellicht eeuwig blijven doorgaan. Het is toch niet uit te roeien, want iedereen kan het maken dankzij een gistingsproces. Ethanol, de precieze naam, is een heel eenvoudige molecule die door simpele procedures te verkrijgen is, en die iedereen thuis kan maken.

Meestal is het eenvoudig in de supermarkt te koop, zodat we ons niet uit moeten sloven. Er zijn allerlei vormen, onder te verdelen in bier, wijn en geestrijke of ook spiritueuze dranken. Het aqua vitae of levenswater, waar altijd vraag naar is. Je moet het niet uit exotische landen importeren en het is niet zo duur om te maken en te verkopen. Elk land heeft zowat zijn nationale alcohol.

Wij zijn een bierland. Daar is een industrie en een distributienet uit voortgekomen, die een groot kapitaal heeft opgebouwd. Sommige aanbieders zijn niet van de minste. Het gaat om reusachtige internationale bedrijven zoals het Braziliaans-Belgische InBev om nog maar die te noemen. Die megabedrijven beperken zich niet tot de verkoop van hun brouwsels, maar doen ook actief aan bekendmaking en reclame om nietsvermoedende consumenten aan te trekken en tot proeven te verleiden.

Het zijn wereldwijd uiterst kapitaalkrachtige spelers die alcoholhoudende producten verkopen. Van oudsher zijn ze de lievelingssponsoren van sportclubs en entertainment-evenementen, alsook politieke bijeenkomsten. Die brouwers en distilleerders maken reclame en proberen hun waar aan de man te brengen zoals elk ander bedrijf.

Er is in de loop der eeuwen vanuit de overheid van alles geprobeerd om dat aan banden te leggen, maar dat slaat geen deuk in een pakje boter. Integendeel, de staat profiteert mee door lasten en accijnzen en is dus medeplichtig. Het gebruik gaat altijd door, en er zal binnen mijn levensverwachting geen einde aan komen.

Als je het zou willen proberen te verbieden, gaat het ondergronds en krijg je rampen, zoals methanolvergiftiging waar je blind kunt van worden. Dat komt door een vergissing tijdens de distillering, want het moet wel een beetje precies gebeuren, of de gevolgen zijn niet te overzien. Clandestiene alcoholstokerij is gevaarlijk en tot elke prijs te vermijden.

Zoals met alle andere onuitroeibare middelen is het motto toch altijd: reguleren, niet verbieden. En toch ook leren ermee om te gaan. Als het een verslaving wordt, er met iemand over praten en het niet geheim houden.